kinaidos

kinaidos

Σελίδες

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Αυγουστιάτικο ξεπαρθένεμα No2 "ΨΩΝΙΣΤΗΡΙ"

Η ιστορία στάλθηκε από τον Πάνο 

Οδηγεί σιωπηλός, πράγμα που με εξιτάρει.
Κάπου φθάνουμε έξω απ' το σπίτι του, παρκάρει.
Βγαίνει και μου κάνει νεύμα να τον ακολουθήσω.
Μπαίνουμε μέσα και κλείνει την πόρτα.
Έγινε ! Είμαι πια στην διάθεση του.
Με πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα και βγαίνει έξω λέγοντας πως πάει να ετοιμασθεί.

Γδύνομαι και μένω με το απλό αλλά προκλητικό στρινγκάκι μου.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι. Διπλό με κόκκινο σατέν σεντόνι.
Σκέτη κάβλα ! Κάνει υπέροχη αντίθεση με το πάλευκο, ευαίσθητο και πλήρως αποτριχωμένο κορμί μου.
Ανάβω τσιγάρο και προσπαθώ να ηρεμήσω. Αλλά που ! Η κάβλα της αναμονής με ερεθίζει απεριόριστα.
Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο άγνωστος γαμιάς μου.
Κρατάει δύο ποτήρια με ποτά και μου δίνει το ένα. Είναι ουίσκυ.
- πιές το όλο, λέει και εγώ πίνω όλο το ποτήρι.
Μια καυτή ζέστη μου ανεβάζει ακόμη περισσότερο τον ερεθισμό της αναμονής.
- Είσαι πολύ κορμάρα πουστάκι, μου λέει και καταλαβαίνω πως με γουστάρει πολύ, πράγμα που με ερεθίζει κιάλλο.
- Θέλω να με δέσεις χεροπόδαρα, τολμάω να του πώ.
- Γουστάρω τα βίτσια σου καργιολάκι, απαντάει και βγάζει κάτι κορδόνια από ένα συρτάρι.
Με γυρνάει μπρούμητα και δένει σφιχτά τα χέρια και πόδια στις τέσσερεις γωνίες του κρεβατιού.
Είμαι πια πλήρως παραδωμένος στις διαθέσεις του άγνωστου γαμιά.
Δεν μένει μόνο εκεί. Με φιμώνει γερά λέγοντας,
- Για την περίπτωση που κάνεις φασαρία.
Αρχίζω και τρομάζω. Όχι ! Φοβερός πόνος, κάψιμο στην πλάτη μου !
Ο τύπος με μαστιγώνει και συνεχίζει να με μαστιγώνει όλο και πιό σκληρά.
Δάκρυα πόνου και βογγητά μου φεύγουν απ' τον πόνο.
Κοντεύω να χάσω τις αισθήσεις μου απο το διεστραμμένο αυτό βασανιστήριο,
που όμως αρχίζω να νοιώθω πως ανακατεύεται με ηδονή !
Κάπου σταματάει το μαστίγωμα και νοιώθω τα χέρια του να ξεσκίζουν το στρίνγκ.
Θεέ ! Φοβερός πόνος με λογχίζει στον ευαίσθητο (σχεδόν) αγάμητο πισινό μου.
Μπαίνει όλος μέσα μου και αρχίζει φρενιασμένα το μέσα-έξω.
Δεν μπορώ να κουνηθώ καθόλου και οι κραυγές μου (κάβλας και πόνου μαζύ) πνίγονται από το φίμωτρο.
Κάπου νοιώθω πως όπου νάναι τελειώνει. Τότε η λύσσα του αυξάνει και αρχίζει να με χαστουκίζει πολύ δυνατα
και να μου ρίχνει γροθιές στην πλάτη.
Ευτυχώς αισθάνομαι πως τελειώνει και έτσι πέρνει τέλος (για την ώρα) το σεξουαλικό μου μαρτύριο.
Βγαίνει και με λύνει.
Πάω να σηκωθώ απ' το κρεβάτι, αλλά με ξαναρίχνει κάτω, τραβόντας με απ' τα μαλλιά.
- Όχι πουτάνα, νόμισες πως τελείωσα μαζύ σου ? Τώρα θαρχίσει το καλύτερο ! λέει
και αφου καθίσει επάνω μου, μου δένει μόνο τα χέρια τώρα, έχοντας με ανάσκελα.
- Πρόσεξε πουστάκι, αν τολμήσεις και φωνάξεις τώρα που σου έβγαλα το φίμωτρο,
  θα σε ξαναφιμώσω και θα σε σκοτώσω στο ξύλο, ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ?
Κουνάω καταφατικά το κεφάλι και τότε τρώω ένα δυνατό χαστούκι στο μάγουλο για επιβεβαίωση.
Ξαναρχίζει την ιστορία με το μαστίγιο, τώρα από μπροστά.
Έχω απόλυτα εξουθενωθεί αλλά και κατα-καβλώσει.
Καταλαβαίνω πως είμαι πολύ διεστραμμένη πούστρα και το χαίρομαι.
Όταν σταματάει το μαστίγωμα, μου διπλώνει τα πόδια στο στήθος και με διασχίζει βίαια !
Ω ! τι κάβλα είναι αυτή θεέ μου !
Διπλώνω τα πόδια μου στην πλάτη του και τον σφίγγω δυνατά.
(όσο μπορώ δηλαδή, ύστερα από το ξυλοφόρτωμα που εισέπραξα)
Τό καβλωμένο κτήνος συνεχίζει το μέσα-έξω, αλλά αρχίζει και να με χαστουκίζει δυνατά στο πρόσωπο.
- Πάρτα πουτάνα, με κατακάβλωσες, λέει καθώς εκσπερματώνει μέσα μου.
Ξαπλώνει ανάσκελα δίπλα μου, αλλά χωρίς να μου λύσει τα χέρια.
Φοβάμαι πως θα έχουμε συνέχεια και προσπαθώ να προετοιμασθώ αναλόγως.


η συνέχεια στο επόμενο.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου