kinaidos

kinaidos

Σελίδες

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Όλα για την φιλία...



Η ιστορία στάλθηκε σήμερα, από τον Μπάμπη.

Καλησπέρα σας, αποφάσισα να σας γράψω μια ιστορία μου και εγώ, με λένε Μπάμπη και δεν είχα ποτέ εμπειρίες με το ίδιο φύλο, ούτε καν για πειραματισμό. Έφτασε η στιγμή στα 19 μου να κληθώ να υπηρετήσω την πατρίδα, το θετικό ήταν ότι ευτυχώς κλήθηκε και ο κολλητός μου και σύντομα καταλήξαμε στο ίδιο στρατόπεδο έτσι δεν είχα τόσο πολύ άγχος, ο κολλητός μου είναι ο Γιάννης, γνωριζόμαστε από παλιά, πολύ κολλητοί.


Δεν θέλω να καθυστερήσω με βαρετές λεπτομέρειες, είχε φτάσει ο 4 μήνας στο στρατόπεδο, και οι καύλες μας στο φούλ, εμένα ιδιαίτερα, σε σημείο να μην μπορώ να τις κρύψω όταν μου σηκωνόταν, αλλά κολλητός μου ήταν ο Γιάννης δεν ντρεπόμουν κιόλας, κάποια στιγμή μου ήρθε μια ιδέα, όχι και από τις καλύτερες αλλά για να ξεχαρμανιάσουμε λίγο καλό ήταν, είπα στον Γιάννη, να μου τραβήξει μαλακία, και μετά θα έκανα το ίδιο σε αυτόν, και θα ήταν το κοινό μυστικό μας, δεν θα το έλεγα σε κανέναν, ο Γιάννης φάνηκε σκεπτικός αλλά και αυτός βρισκόταν σε φουσκοθαλασσιές στο παντελόνι οπότε δεν γινόταν κάτι άλλο, έτσι αποφασίσαμε ότι όταν θα βρίσκαμε την πρώτη ευκαιρία θα το κάναμε αυτό και οφείλω να πω ότι προσέβλεπα σε αυτό, ένιωθα μια έξαψη, στις εξόδους δεν γινόταν γιατί έπρεπε να έχουμε χρήμα για ξενοδοχείο και τώρα να πληρώσουμε ξενοδοχείο για μια τρόμπα δεν έλεγε, αλλά δεν είχε και μέρος να γίνει άνετα, η ευκαιρία μας, ήρθε όταν μας έβαλαν μαζί σκοπιά γερμανικό (2 εως 4 το πρωί)
Στην αρχή δεν κάναμε τίποτα, περιμέναμε να περάσει η περίπολος που όντως πέρασε και πάλι καλά που δεν αρχίσαμε τίποτα, μετά από καμία ώρα, εγώ τον έβγαλα έξω, για να του δείξω ότι περίμενα την "χείρα βοηθείας" του, ο Γιάννης χωρίς να μιλήσει, έπεσε στα γόνατα και ξεκίνησε να μου τον τραβάει μαλακία, τρελή αίσθηση, να στον παίζει ξένο χέρι μετά από 4 μήνες αγαμίας, δεν κράτησα πολύ έχυσα στα 2-3 λεπτά της μαλακίας, και όταν λέμε  έχυσα, εννοώ έχυσα πολύ, τα χέρια του η παραλλαγή μου, όλα γέμισαν πηχτό ψωλόχυμα, και περίμενα να σηκωθεί για να του τον βαρέσω εγώ μαλακία, αλλά εκείνος έκανε κάτι που δεν περίμενα, άρχισε να μου γλύφει τον πούτσο ο οποίος ήταν ακόμα όρθιος, και είχε γεμίσει χύσια, κανονικά θα του έλεγα να σταματήσει, αλλά οι καύλες μου παραήταν μεγάλες για να απορρίψω τέτοια...προσφορά, έτσι όπως ήμουν καθιστός άνοιξα περισσότερο τα πόδια και άρχισε να μου γλύφει τα αρχίδια, η γλώσσα του δούλευε χωρίς να αφήνει τίποτα ασάλιωτο, ήλπιζα μόνο να μην ζητήσει να του κάνω και εγώ τα ίδια, κάποια στιγμή άρχισε να μου τον ρουφάει με δύναμη, εγώ ήμουν μεταξύ καύλας και φοβίας μην μας πιάσουν, κοιτούσε έξω ευτυχώς δεν φαινόταν κανείς ακόμα, είχα λιώσει από την καύλα, δεν ήξερα ότι ο κολλητός ήταν τόσο καλός σε ότι...έκανε, κάποια στιγμή σταμάτησε, και νόμιζα ότι τελείωσε αλλά έλυσε την ζώνη και γύρισε να μου δείξει το κωλαράκι του το οποίο, πραγματικά ήταν πολύ ωραίο, σηκώθηκα και του λέω εκείνη την στιγμή "Φιλαράκι δεν πιστεύω να περιμένεις να στα κάνω και εγώ αυτά", εκείνος γέλασε και είπε "Από τόση ώρα τσιμπούκι, κατάλαβες ότι θέλω να σε πηδήξω;;;" έπιασα το κωλαράκι του, τον στήριξα στο παράθυρο, να βλέπει κιόλας μην γίνουμε ρεζίλι, και φόρεσα μια καπότα (που είχα για απρόοπτα στην τσέπη), χωρίς να κρατηθώ, τον έβαλα στο κωλαράκι του, στην αρχή σφιγγόταν να μην φωνάξει, και έλεγε "σιγά σιγά πονάει", έτσι προσπάθησα να σπρώχνω σιγά, αλλά δεν ήταν εύκολο, 4 μήνες καύλα, ο πούτσος μου σαν ρόπαλο, έσπρωξα πιο μέσα, και δεν άντεξα, άρχισα να αυξάνω ταχύτητα παρά τις διαμαρτυρίες του Γιάννη, σχεδόν χτυπιόταν στο παράθυρο από το γαμήσι που του έριχνα πίσω, το κωλαράκι του ήταν στενό και έκανε την πούτσα μου να πρήζεται περισσότερο, τα αγκομαχητά του με τρέλαιναν άσχημα, και άρχισα να τον γαμάω δυνατά "Πωπω φίλε σε σκίζω" του είπα κάποια στιγμή, είχα ιδρώσει με την παραλλαγή αλλά δεν τολμούσα να την βγάλω εντελώς, ο Γιάννης βογκούσε άσχημα, και τελικά άρχισα να χύνω στην καπότα, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα, όταν τον έβγαλα έξω, η καπότα είχε σκιστεί, και τα ψωλοχύματα έσταζαν από την τρύπα του και το καυλί μου, σκουπιστήκαμε με κάτι χαρτομάντιλα, και πάνω στην ώρα ήρθε η περίπολος, 5 λεπτά να αργούσαμε ακόμα θα μας έπιανε καβάλα στο παραθύρι, κανείς δεν κατάλαβε τίποτα ευτυχώς, από τότε ο κολλητός δεν μου έχει ξανά κάτσει ούτε έχει αναφερθεί στο γεγονός λες και δεν συνέβη ποτέ, αν και να πω την αλήθεια το σκέφτομαι μερικές φορές και τον παίζω με τρέλα

*Συγνώμη αν η περιγραφή μου είναι χάλια αλλά δεν είμαι καλός στον γραπτό λόγο. Ελπίζω να σας καύλωσε η ιστορία μου.

2 σχόλια: