Πως έγινε η πρώτη μου φορά (μέρος δεύτερο)

Η ιστορία στάλθηκε σήμερα από τον Θωμά. 

…Εκείνος γεροδεμένος, αθλητικός, με την αυτοπεποίθηση του έμπειρου και τον αέρα της άνεσης που εξέπεμπε κι εγώ σαφώς πιο μικροκαμωμένος και με όχι τόσο πολυθρύλητες επιδόσεις στον σεξουαλικό τομέα, σαφώς και θα δίναμε αμέσως την εντύπωση που ο Βασίλης υπονοούσε. «Το ξέρω ότι έχεις φρικάρει άγρια» άρχισε να μου λέει «αλλά αν μου δείξεις λίγη εμπιστοσύνη θα σου αποδείξω ότι μπορούμε να περάσουμε καλά μαζί. Μπορούμε να γίνουμε και οι δύο πολλοί ευτυχισμένοι». «Δηλαδή ρε Βασίλη τώρα τι θες να κάνω εγώ; Τι εννοείς να σε εμπιστευτώ;». «Να» μου λέει «έλα πιο κοντά μου και θα δεις. Άσε με να σε χαϊδέψω λίγο στην αρχή και οποιαδήποτε στιγμή και σε όποιο σημείο θέλεις σταματάμε αμέσως». Και χωρίς να περιμένει απάντηση μετακινήθηκε πιο κοντά μου στον καναπέ, άπλωσε το χέρι του κι άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Χαμογέλασε και μου είπε συνεχίζοντας νε με χαϊδεύει: «Βλέπεις; Δεν είναι τίποτε τρομερό! Ξέρω να γίνομαι τρυφερός όταν πρέπει».
Με το άλλο του χέρι άρχισε να χαϊδεύει τα μάγουλά μου. «Μου αρέσει πολύ το δέρμα σου» ψιθύρισε. Κι ύστερα με ρώτησε: «να σου δώσω ένα φιλάκι;». «Στο μάγουλο;» τον ρώτησα εγώ. «Ε όχι και στο μάγουλο! Αν σε φιλήσω στο μάγουλο θα με περάσουν γι’αδερφή!» είπε. Γέλασα. «Μπράβο!» μου είπε γλυκά «χαίρομαι που γελάς! Σημαίνει ότι σιγά σιγά έχεις αρχίσει να αποδέχεσαι την ιδέα!». Έσκυψε μπροστά μου κι ακούμπησε τα χείλη του στα χείλη μου. Ξαφνικά η γλώσσα του διείσδυσε βίαια και ορμητικά μέσα στο στόμα μου, γλίστρησε πάνω στην υγρή επιφάνεια της δικής μου γλώσσας και εξερεύνησε με βουλιμία κάθε χιλιοστό της ενώ την ίδια στιγμή τα χέρια του είχαν αγκαλιάσει το κεφάλι μου και το κρατούσαν σταθερό πιέζοντάς το προς το δικό του μ’ένα τρόπο που έδειχνε ξεκάθαρα τις προθέσεις του Βασίλη στο ζήτημα του ποιος θα είχε από δω και πέρα το πάνω χέρι. Άρχισε να ρουφάει μέσα από το στόμα μου λες και ήθελε με αυτόν τον τρόπο να αδειάσει την ψυχή μου μέσα μου. Όταν τελικά με άφησε σκουπίσαμε κι οι δυό τα σάλια και μου είπε: «έχεις φιλήσει ποτέ γκόμενα έτσι;». «Όχι» είπα. «Γι’ αυτό και δεν μπορείς να τις ρίξεις εύκολα» μου απάντησε. «Ενώ εγώ» συνέχισε ψιθυρίζοντας «με ένα τέτοιο φιλί τις ρίχνω κατευθείαν όπως και μόλις τώρα έριξα την πιο ωραία γκόμενα που είχα ποτέ. Έτσι δεν είναι μωρό;». Έγνεψα ντροπαλά καταφατικά. «Άχου το άχου το μου ντρέπεται!» είπε κι άρχισε πάλι να μου χαϊδεύει τα μάγουλα. «Και τώρα τι θα γίνει ρε Βασίλη;» του λέω. «Της πουτάνας! Και μάντεψε ποια θα είναι η πουτάνα!». Γελάσαμε. «Λοιπόν» μου κάνει «καλύτερα να συνεχίσουμε στο δωμάτιό σου». «Και γιατί στο δικό μου παρακαλώ;» έσπευσα να διαμαρτυρηθώ. «Χε χε» μου λέει ο Βασίλης με πρόστυχο βλέμμα «στο δικό σου θα είναι πιο καύλα, θέλω να σε φυστικώσω στην έδρα σου, να μου παραδοθείς εκεί, να σε αλώσω ολοκληρωτικά! Έλα τώρα που σε πιάσαν οι ντροπές, αφού το θες κι εσύ, θα το χαρείς, θα δεις! Θα το γλεντήσουμε καλά!». Με έπιασε από το χέρι κι έτσι χεράκι χεράκι με έσυρε στο δωμάτιό μου. Όταν μπήκαμε μέσα αντίκρυσα ένα θέαμα ολωσδιόλου απρόσμενο. Πάνω στο περβάζι του παραθύρου που υπήρχε στον τοίχο που ακουμπούσε το κρεβάτι είχαν τοποθετηθεί προσεκτικά μέσα σε ένα μεταλλικό κηροπήγιο κόκκινα αρωματικά κεριά που έκαιγαν ρομαντικά και η φλόγα τους φώτιζε το σκοτεινό δωμάτιο αναδίδοντας ένα υπέροχο άρωμα. Σε όλο το πάτωμα, στα σημεία που οι τοίχοι ενώνονταν με το δάπεδο, εκτός από εκέινα που κάλυπτε το κρεβάτι, είχαν τοποθετηθεί μικρὰ αρωματικά ρεσώ που με τις φλογίτσες τους και το άρωμά τους ενίσχυαν την ατμόσφαιρα των πέντε κόκκινων κεριών του κηροπηγίου. Ένα βάζο γεμάτο κόκκινα τριαντάφυλλα στόλιζε το κομοδίνο μου και το σεντόνι του κρεβατιού μου είχε καλυφθεί από μια λεπτή στρώση ροδοπέταλα. «Βασίλη!» έκανα μόλις συνήλθα, «τι είναι αυτά;». «Έλα τώρα που δεν σου αρέσουν» μου είπε με υφάκι «θέλω να σε κάνω να αισθάνεσαι ότι είμαστε στην ερωτική μας φωλίτσα, θέλωνα σου δείξω πόσο ερωτευμένος είμαι μαζί σου και τέλος θέλω να σου δείξω ότι επιθυμώ να σε κάνω πριγκίπισσά μου». Άκου πριγκίπισσά του! (Με μια δόση φόβου ανακάλυπτα ότι αυτό το τελευταίο δεν με είχε πειράξει, το αντίθετο μάλιστα, με έκανε να αισθάνομαι κάπως κολακευμένος).  «Κι αν δεν δεχόμουν τι θα γινόταν μόλις έβλεπα αυτά εδώ στο δωμάτιό μου;». «Γι’αυτό δεν θα ρίξεις ποτέ καμιά γκόμενα της προκοπής, γιατί πάντα σκέφτεσαι με ηττοπάθεια» είπε κι έκοψε την συζήτηση. Ωστόσο ήταν όντως πολύ ρομαντικά μέσα στο ημίφως, τις τρεμάμενες φλόγες, τα ροδοπέταλα και το άρωμα.  Καθίσαμε πλάι κολλητά ο ένας στον άλλον στο ημίδιπλο κρεββάτι μου. «Ελπίζω να αντέξει» είπε ο Βασίλης, «γιατί γαμάω λίγο άγρια». «Για τον κώλο μου λες ή για το κρεβάτι;» είπα εγώ και γελάσαμε πάλι. «Έτσι σε θέλω ρε μάγκα» μου λέει ο Βασίλης, ακομπλεξάριστο. Την άλλη φορά μη πεις «ο κώλος μου», πες «το μουνί μου», να δεις που θα καυλώσουμε και οι δύο! Έλα τώρα εδώ να σε φιλήσω».  «Βασίλη», τού λέω, «δεν ξέρω αν πρέπει να δεχθώ». «Γιατί;», μου απαντά εκείνος, «δεν σου αρέσω ως άνδρας;». «Κάθε άλλο», αποκρίθηκα, «είσαι πολύ ωραίος άντρας». Και πράγματι ήταν. «Τότε;», ξαναπήρε τον λόγο εκείνος, «αφού σου αρέσω ως γκόμενος  κι εσύ μου αρέσεις σαν γκόμενα πού είναι το πρόβλημα; Γιατί κολλάς ενώ ξέρεις ότι μπορούμε να περάσουμε πολύ μα πολύ όμορφα; Άσε με να γίνω ο πρίγκηπάς σου! Δεν σου άρεσε το φιλί που σου έδωσα;». Άρχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. «Είμαι στ’αλήθεια ερωτευμένος μαζί σου, χαζούλη», συνέχισε να μου λέει, «δεν έχεις να φοβάσαι τίποτε. Δείξε μου λίγη εμπιστοσύνη. Έλα, άσε με να σου βγάλω την μπλούζα». Σήκωσα τα χέρια μου ψηλά κι εκείνος με μια γρήγορη κίνηση μου έβγαλε την μπλούζα. Έπειτα με μια δεύτερη ολόιδια κίνηση έβγαλε και το φανελλάκι που φορούσα από μέσα. «Έλα να σε αγκαλιάσω» μου ψιθύρισε τρυφερά και πριν καλά καλά το καταλάβω άπλωσε τις χερούκλες του με βουλιμία και με φυλάκισε μέσα στις μπρατσάρες του που εξείχαν από τα κοντά μανίκια της κολλητής του μπλούζας. Το λεπτό ύφάσμά της ήταν η μόνη επιφάνεια που χώριζε τα στήθη μας, κι έτσι καθώς το δικό μου τριβόταν πάνω στο λεπτό συνθετικό μάντευε από κάτω τους δυνατούς μυς που διαγράφονταν. Στο μεταξύ ο Βασίλης δεν είχε σταματήσει να μου δίνει ρουφηχτά φιλιά διακόπτοντάς τα πότε πότε για να δοκιμάσει μερικές μικρές δαγκωματιές στα χείλη μου. Ένιωθα την βαριά του ανάσα, αλλά όπως και να ‘χει το στόμα μου ήταν πολύ απασχολημένο για να μπορέσω να πω οτιδήποτε. Όταν όμως η γλώσσα του γλίστρησε στο λαιμό του δεν κατάφερα να εμποδίσω ένα μικρό βογκητό που δραπέτευσε προδοτικά από τα χείλη μου. Στο άκουσμα του ο Βασίλης σήκωσε για ένα δευτερόλεπτο το βλέμμα του, με  κοίταξε κατάματα χαμογελώντας όλο υπονοούμενα και κλείνοντάς μου το μάτι ξαναβούτηξε πάνω μου (και οι δυο μας παραμέναμε καθιστοί) κατρακυλώντας προς τις ρώγες μου που ήδη είχαν πετρώσει. Άρχισε να πιπιλίζει την μία, ενώ με το χέρι του χάιδευε την άλλη. Μια γλυκιά ανατριχίλα διεπάρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα το κορμί μου όσο η γλώσσα του νότιζε τις θηλές μου, πότε την μία πότε την άλλη και πότε το στήθος μου όλο αφήνοντας πίσω της μια υγρή διαδρομή που ένωνε τις δύο ρώγες. Αυτό κράτησε μερικά λεπτά κι εγώ δεν έλεγα τίποτε, μόνο άφηνα πού και πού μερικούς αναστεναγμούς και κάποια υπόκωφα βογγητά. Έτσι όπως είχε πέσει πάνω μου τα μπούτια μου ακουμπούσαν τα δικά του και μεταξύ τους μεσολαβούσαν μόνο τα τζην μας, αλλά αυτή η τριβή με ερέθιζε. Κάποια στιγμή μπόρεσα να παρατηρήσω ένα διόλου ευκαταφρόνητου μεγέθους φούσκωμα στο μπροστινό μέρος του τζην του, στο σημείο που ενώνονται τα σκέλη. Όταν χόρτασε να δίνει φιλιά και γλειψίματα στις ρώγες μου ξανασήκωσε το βλέμμα του, γεμάτο λάγνα πονηριά (είχε καταλάβει τι ήταν αυτό που έβλεπα) και μου είπε: «Βλέπω ότι ανυπομονείς». «Μπα» απάντησα εγώ κι έδειξα το φούσκωμα, «μάλλον αυτός ανυπομονεί». Ο Βασίλης γέλασε κι ύστερα με ξανάσφιξε στην αγκαλιά του κι άρχισε να με φιλά στα μάγουλα και στον λαιμό. «Είναι να μην ανυπομονεί με τέτοια γκομενάρα που έχει να αντιμετωπίσει απόψε;»  είπε. «Θέλω να τα πάτε καλά εσείς οι δυο, να γνωριστείτε και να γίνετε καλοί φίλοι». Ήταν σειρά μου να γελάσω. Αν και ήμουν ακόμη σφιγμένος κάτι τετοια στιγμιότυπα με βοηθούσαν να ξεπεράσω γρηγορότερα το άγχος μου. «Λοιπόν» είπε ο Βασίλης «ας γδυθούμε για να ξεκινήσουμε σιγά σιγά» κι αμέσως έβγαλε το μπλουζάκι του. Θαύμασα το καλογυμνασμένο του στήθος κι άρχισα να νιώθω πραγματικά κολακευμένος που ένα τόσο όμορφο αγόρι και με τόσες γκόμενες να κόβουν φλέβα για πάρτη του είχε καψουρευετεί εμένα. Μέχρι τότε προσπαθούσα να σκεφτώ κάποιο τρόπο για να αποσπάσω την Δήμητρα από την αγκαλιά του Βασίλη και να την κανω δική μου. Να που όμως τώρα μου δινόταν μια μοναδική ευκαιρία να εκδικηθώ όχι τον Βασίλη μα την ίδια την Δήμητρα που τα είχε φτιάξει με εκείνον: θα της έτρωγα τον γκόμενο σαν αντεράστρια! «Μισό  λεπτό να βγάλω τα παπούτσια» είπε ο Βασίλης κι έσκυψε να λύσει τα κορδόνια από τα αθλητικά που φορούσε. Όταν τέλειωσε έβγαλε και τις κάλτσες και ξεκίνησε να λύνει την ζώνη του, αλλά σαν με είδε να αδρανώ σταμάτησε και με ρώτησε: «Ε τι θα γίνει ρε; Μόνο εγώ θα τσιτσιδωθώ; Ντυμένο θα σε…; Δεν πιστεύω να ντρέπεσαι εμένα, το αγόρι σου! Είμαστε ζευγάρι τώρα, το ξέχασες; Κάτσε να βγάλω το τζην και  θα έρθω μετά να σε ξεντύσω εγώ!». Πράγματι, έβγαλε το τζην του και φανέρωσε δυο όμορφα, γερά σαν ρωμαϊκές κολώνες, πόδια με διακριτική τριχοφυία. Το φούσκωμα φαινόταν ακόμη πιο μεγάλο και απειλητικό κάτω από το μποξεράκι, το οποίο ήταν κολλητό και άφηνε να διαγράφονται οι όρχεις του που έμοιαζαν εξ ίσου ευμεγέθεις. Στεκόταν όρθιος απέναντί μου σε μια απόταση περίπου ενός μέτρου και μου έκανε νόημα να πλησιάσω. Βάδισα προς το μέρος του και με μια σπρωξιά ελεγχόμενης ορμής με έριξε στο κρεβάτι, όχι έτσι ώστε να ξαπλώσω αλλά έτσι ώστε να είμαι καθιστός. «Λοιπόν δεσποινίς Σταχτοπούτα», είπε κι έσκυψε μπροστά μου, «ας ξεκινήσουμε από τα παππούτσια». Έλυσε τα κορδόνια κι έβγαλε τα σταράκια μου και τις κάλτσες μου. Έδωσε ως τζέντλεμαν ένα πεταχτό φιλάκι στο πέλμα μου και μετά με σήκωσε όρθιο, μου έλυσε την ζώνη του τζην και το άφησε να πέσει στα πόδια μου. Τώρα ήμασταν και οι δύο με τα μποξεράκια. «Θα αισθανόμουν πιο άνετα αν το έβγαζες εσύ πρώτος» είπα στον Βασίλη. «Ξέρεις όμως τι σημαίνει αυτό!» μου απάντησε. Όχι, δεν ήξερα. «Τι;».  «Έλα τώρα που δεν ξέρεις! Αν ξεβρακωθώ θέλω οπωσδήποτε πίπα!». «Κι αν ξεβρακωθώ πρώτος εγώ;». «Θα μου πάρεις πίπα μετά, όταν ξεβρακωθώ κι εγώ». «Δηλαδή δεν το γλυτώνω το τσιμπούκι με τίποτε ε;». «Αστειεύεσαι; Τόσο καιρό περίμενα αυτήν την στιγμη και τώρα θα πηδήξω την γκόμενα των ονείρων μου χωρίς να της δώσω πίπα;». «Δεν έχω πάρει ποτέ Βασίλη φοβάμαι μη τα κάνω θάλασσα». «Μη λες μαλακίες, είναι κάτι τόσο απλό που το κάνει μέχρι και η τελευταία χαζογκόμενα! Αχ έχεις και κάτι τσιμπουκόχειλα, με τρελλαίνεις! Συνήθως μου αρέσει να είμαι ξαπλωμένος και να με τσιμπουκώνουν, αλλά επειδή είναι η πρώτη σου φορά και θα χρειαστείς κάποια καθοδήγηση θα σταθώ όρθιος κι εσύ θα πέσεις στα γόνατα για να έχω και καλύτερη οπτική. Εντάξει;». «Εντάξει» απάντησα. Με μια αποφασιστική κίνηση γεμάτη αυτοπεποίθηση (που πρόσθετε πολύ στο σεξ αππήλ του) ο Βασίλης κατέβασε το μποξεράκι του, το έβγαλε και το πέταξε σε μια γωνιά. Το θέαμα που αντίκρυσα μου έκοψε την ανάσα. Το πέος του, όρθιο, ντούρο, σκληρό και πραγματικά μεγάλο (ξεπερνούσε το ύψος του αφαλού ) τραντάχτηκε από το βγάλσιμο του εσωρούχου, δονήθηκε παλμικά πάνω κάτω μερικές φορές κι ύστερα σταθεροποιήθηκε στην περήφανη θέση του σαν σημαία σε έπαρση αποκαλύπτοντας δύο υπέροχα κρεμαστούς όρχεις στο μέγεθος μεγάλων καρυδιών ή καστάνων. Τα όργανά του ήταν ξυρισμένα φίνα, μόνο μια μικρή και στενή λουριδίτσα, σαν φουντίτσα, από κοντές μελαχροινές τρίχες στην βάση του πέους, περιποιημένη, τόνιζε την αρρενωπότητά του. Ο φίλος μου ήταν πραγματικά προικισμένος. Του το είπα: «Βασίλη έχεις πραγματικά πολύ μεγάλα προσόντα». «Χαζούλη», μου αποκρίθηκε, «για σένα τα έχω. Δικά σου είναι! Τώρα που είμαστε ζευγάρι σου ανήκουν, εγώ απλώς τα κουβαλάω». «Και το λες αυτό για να μου δώσεις θάρρος; Δεν θα μπει όλο αυτό το παλούκι στο δικό σου κωλοτρυπίδι!».  Γέλασε και μου είπε: «Χαλάρωσε! Σου υπόσχομαι ότι αυτή η πρώτη μας νύχτα μας θα είναι μαγική!». Με πλησίασε και χωρίς να με αγακαλιάσει έσκυψε προς το μέρος μου και μου έδωσε πάλι ένα ρουφηχτό φιλί στο στόμα. «Λοιπόν», ψιθύρισε, «ας δούμε τι άλλο μπορεί να κάνει το υπέροχο στοματάκι σου» και πιάνοντάς με από τους δύο  ώμους με έσπρωξε κάτω έτσι ώστε να γονατίσω και να βρεθώ τετ α τετ με το εξκάλιμπερ που είχε για αναπαραγωγικό όργανο. Από την ολοκληρωτική στύση η ακροβυστία είχε αποσυρθεί προς τα κάτω και η βάλανος φαινόταν ολόκληρη και κατακόκκινη από τον ερεθισμό, ακριβώς σαν μια μεγάλη φράουλα χωρίς τα σπόρια, σε απόταση δύο ή τριών εκατοστών από το στόμα μου. Είχα μπροστά μου χωρίς καμιά αμφιβολία έναν ένστυτο καλλονό, την ίδια την ενσάρκωση της αρσενικής λίμπιντο, ενώ το σκληρό σαν σίδερο φαλλικό ματσούκι που πεταγόταν ολόρθο με χαρακτηριστική αναίδεια μπροστά μου, έτσι γονατιστός καθώς ήμουν, έμοιαζε με ιερό πρωτόγονο τοτέμ που του οφείλονταν σεβασμός και λατρεία.  «Πρόσεχε να μη βάλεις δόντια» με συμβούλεψε ο Βασίλης και πιάνοντας με τα δυό του χέρια το κεφάλι μου το έσπρωξε προς το μέρος του πέους ωθώντας παράλληλα κι εκείνο με μια κίνηση των γοφών του μέσα στο στόμα μου. Έβαλε μέσα στο στόμα μου μόνο το κεφαλάκι και μου είπε να το σταθεροποιήσω κρατώντας το υπόλοιπο στέλεχος από την βάση. Υπάκουσα. Η πρώτη αίσθηση ήταν περισσότερο θετική από όσο πίστευα. Ούτε σιχάθηκα ούτε αναγούλιασα, αντιθέτως η γεύση του πέους που ήταν καθαρό και πλυμένο μου ήταν ευχάριστη και η σκέψη πως γινόμουν ένα εργαλείο ηδονής του γκόμενού μου (αυτό πλέον το είχα αποδεχθεί) άρχισε να με ερθίζει κι ένιωθα πια κάτω από το μποξεράκι την σκλήρυνση και του δικού μου πέους, που βέβαια μόνο γι’ αστείο θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτό του Βασίλη. Άρχισα να πιπιλάω, να ρουφώ, να θηλάζω και να τυλίγω με την γλώσσα μου το κεφαλάκι του πέους του, κάτι που ένιωσα ότι τον ευχαριστούσε γιατί στ’αυτιά μου έφτασαν δυο τρία βογκητά αναμφίβολης ηδονής και αισθάνθηκα στα χέρια του με τα οποία κρατούσε το κεφάλι μου ένα μικρό τρέμουλο. «Τα πας πολύ καλά μωρό μου» τραύλισε, «πολύ καλύτερα από ό,τι θα περίμενα από μία πρωτάρα». Η αλήθεια είναι ότι απλώς έκανα ό,τι θα ήθελα να κάνει σε μένα μια γκόμενα. Με την γλώσσα μου επέμενα κυρίως στο σημείο του χαλινού, εκείνο που συνδέει την ακροβυστία (πετσάκι) με την βάλανο (κεφαλάκι). «Τώρα θα σου δίνω τον ρυθμό με τα χέρια μου» είπε κι άρχισε μια να σπρώχνει και μια να τραβά το κεφάλι μου έτσι που το πέος να μπαίνει σχεδόν το μισό μέσα στο στόμα μου και να βγαίνει πάλι. Εννοείται ότι δεν το κρατούσα πια με το χέρι μου. Οι όρχεις του κουνιόντουσαν αιρούμενοι πέρα δώθε κι άρχισαν να χτυπόυν το σαγόνι μου. Ουσιαστικά μου γαμούσε το στόμα. «Μανάρι μου εσύ!» άρχισε να λέει ανάμεσα στα βογκητά του, «με λίγη εκπαίδευση θα γίνεις και η πρώτη τσιμπουκλού! Θα το παίρνεις και όλο μέσα! Και είσαι δικιά μου, ολοδικιά μου! Μόνο δικιά μου!». Σήκωσα τα χέρια μου κι ενστικτωδώς προσγείωσα τις παλάμες μου πάνω στους γλουτούς του. Η αίσθηση της σφιχτής και μυώδους σάρκας τους που αντιστέκονταν στην πίεση που τους ασκούσα με συγκλόνιζε και πλέον άρχισε μέσα μου να αναδύεται μια πλευρά μου πιο θηλυκή –οι σε θηλυκό γένος προσφωνήσεις του Βασίλη δεν με ενοχλούσαν πια και το γεγονός ότι μου φερόταν σαν κυρίαρχος που με υπέτασσε όχι μόνο δεν με δυσαρεστούσε αλλά με ιντρίγκαρε κιόλας. Αλλά αυτή η θηλυκή μου πλευρα δεν έχει καμία σχέση με θυληπρέπεια ή τα παρόμοια, δε ξέρω αν με καταλαβαίνετε. Χούφτωνα τους σφιχτούς και σμιλεμένους του γλουτούς σπρώχνοντάς τους κιόλας προς εμένα, έτσι σαν να έδινα κι εγώ ρυθμό στις παλινδρομήσεις του πέους του όπως αυτός έδινε σε αυτές του κεφαλιού μου, ενώ παράλληλα έγλειφα, πιπιλούσα και ρουφούσα το στέλεχος του μέλους του που γλιστρούσε πάνω στον υγρό στοματικό μου διάδρομο με την συναίσθηση ότι συμμετείχα σε μια τελετουργία κατά την οποία απέδιδα λατρευτικές τιμές στην ίδια την αρρενωπότητα, ενσαρκωμένη με τον πιο πρόσφορο τρόπο στο πρόσωπο του εξημμένου φίλου μου –και πλέον γκόμενού μου. Το ένιωθα καυτό να λιώνει μέσα μου όσο τα σάλια μου προσπαθούσαν να σβήσουν την κάψα του, άλλοτε αισθανόμουν μέχρι και τους παλμούς των φλεβών του ενώ ο Βασίλης με τα πόδια σταθερά και καρφωμένα στο πάτωμα αναστέναζε, βογκούσε φιλήδονα και μερικές φορές ψιθύριζε «σε λατρεύω»  ή «σε αγαπώ» ή «με τρελλαίνεις». Κάποια στιγμή, ίσως γιατί φοβήθηκε ότι αν συνέχιζα θα τελείωνε χάνοντας έτσι το κυρίως μενού τράβηξε το κεφάλι μου μακρυά από το μουσκεμένο του πέος και μου είπε: «δοκίμασε να παίξεις λίγο και με τα αρχίδια μου». Υπακούοντας πρώτα τα ψηλάφισα με τα δάχτυλά μου κι έπειτα έγλειψα το όσχεο ρουφώντας τους σφαιρικούς όγκους των αδέννων του. Η μάζα τους άφησε μια ευχάριστη αίσθηση στο στόμα μου.  «Μωρό μου» μου είπε στο τέλος και με βοήθησε να σηκωθώ όρθιος, «είσαι το κάτι άλλο! Τι τσιμπούκι ήταν αυτό! Τύφλα να έχει το γαμήσι με την καλύτερη γκόμενα που είχα ως τώρα πριν από σένα!». «Την Δήμητρα εννοείς;». Αντί για απάντηση με αγκάλιασε σφχιτά –η πρόσψαυση των σωμάτων μας, στήθος με στήθος, κοιλιά με κοιλιά- με εκτόξευεσε στα ουράνια . Μου έδωσε ένα βίαιο κι επιθετικό φιλί, σαρώνοντας με την ορμητική του γλώσσα το στόμα εκείνο που μέχρι πριν λίγο υποδεχόταν μέσα του το απόλυτο σύμβολο του ανδρισμού του ενώ μετα χέρια του χούφτωνε τους γλουτούς μου πάνω από το μποξεράκι, πράγμα που τριπλασίαζε ή και τεραπλασίαζε την πρωτόφαντη έξαψη που με είχε κυριεύσει. «Σου άρεσε στ’αλήθεια Βασίλη;» ρώτησα με ένα ύφος ανασφάλειας. «Πλάκα κάνεις καμάρι μου; Ο πούτσος μου ήδη σε λάτρεψε!». Αισθάνθηκα μέσα μου περήφανος που είχα καταφέρει να αποσπάσω τον έπαινο ενός τόσο απαιτητικού και ποθητού στον κοριτσόκοσμο εραστή. «Τώρα πρέπει να σε ανταμείψω!» μου είπε. «Δηλαδή πώς;» έκανα έκπληκτος «μη μου πεις ότι….». «Αν είναι αυτό που νομίζω» με διέκοψε «απλώς ξέχνα το! Πίπα δεν υπάρχει περίπτωση να σου πάρω! Οι ρόλοι μας είναι απολύτως ξεκαθαρισμένοι, είμαι το αρσενικό, είσαι το θηλυκό! Γι’αυτό λοιπόν, λατρευτή μου πριγκίπισσα, ο πρίγκιπάς σου θα σου κάνει δώρο ένα υπέροχο και γενναιόδωρο γλειφομούνι!». «Δηλαδή;» πήγα να πω. «Δηλαδή» με διέκοψε πάλι «βγάζεις το βρακί σου, ξαπλώνεις ανάσκελα στο κρεβάτι, ανοίγεις διάπλατα τις ποδάρες σου και παραδίδεις το παρθένο αγορίστικο μουνάκι σου στην δικαιοδοσία του στόματός μου». Δίσταζα για μια στιγμή. «Έλα» μου λέει «θα κάνει καλό και στην τρυπούλα σου, να προετοιμαστεί σιγά σιγά, δεν βλέπεις τι γεωτρύπανο έχει να δεχθεί;». «Τώρα αυτό μου το λές για να πάρω θάρρος;» απάντησα εγώ. «Χαζούλη» μου ανταπαντά «νομίζεις ότι υπάρχει περίπτωση να σε πηδήξω εγώ και να μη το φχαριστηθείς; Σε πληροφορώ ότι θα το απολαύσεις και μάλιστα περισσότερο από όσο εγώ. Άιντε, ξάπλωσε έτσι και θα σε ξεβρακώσω εγώ, μέχρι τώρα σου γαμούσα το στόμα και τώρα σε πιάσαν οι ντροπές!». Έπεσα πάνω στο στρώμα ανάσκελα  φαρδύς πλατύς και ο Βασίλης σκύβοντας από πανω μου έπιασε την πάνω άκρη του εσωρούχου μου ενώ εγώ ανασήκωνα ελαφρώς την λεκάνη μου για να τον διευκολύνω καθώς μου το έβγαζε. Το πέταξε σε μια γωνιά κοντά στο δικό του κι έμεινε όρθιος να με κοιτά γυμνό και αραγμένο πάνω στο κρεβάτι μου, μέσα στην έδρα μου που είχε σκοπό να αλώσει. Η στύση μου ήταν εντπωσιακή, το μέγεθος φυσικά δεν συγκρινόταν με το δικό του, όμως αν για μια στιγμή μονάχα ξεχνούσαμε πως απέναντί μου είχα τον Βασίλη και σκεφτόμασταν σε απόλυτα μεγέθη σίγουρα θα μιλούσαμε για ένα πέος μεγέθους κάτι παραπάνω από ικανοποιητικού. «Βλέπεις» μου είπε ο Βασίλης «μπορεί να μην έχεις το δικό μου κοντάρι, αλλά η ψωλή σου είναι φοβερή. Κι όμως εγώ θα σε βάλω κάτω και θα σε υποτάξω αγνοώντας την και θα σου επιβάλλω την δική μου ψωλή. Αυτή την ηδονή δεν μπορείς να την νιώσεις όταν πηδάς μια θηλυκιά γκόμενα, αυτή είναι κατασκευασμένη για να γαμιέται, έχει από μόνη της μουνί. Αυτό σου εξηγούσα πριν. Ενώ εσύ δεν είσαι γκόμενα, εγώ σε κάνω να είσαι κι εγώ θα σε κάνω να αποκτήσεις μουνί. Και μη μου πεις ότι δεν έχεις, περίμενε να τελειώσουμε και στο τέλος θα δούμε αν έχεις ή δεν έχεις». Εγώ δεν είχα να πω και κάτι. Ο Βασίλης πήρε ένα μαξιλάρι και μου είπε να το βάλω κάτω από την μέση μου για να ανυψωθεί η λεκάνη μου έτσι ανάσκελα καθώς ήμουν, κάτι που όπως μπορούσα κι εγώ να καταλάβω θα έκανε την δουλειά του πιο εύκολη. Όταν τακτοποιήθηκα ο Βασίλης βολεύτηκε στον ελεύθερο χώρο του κρεβατιού που υπήρχε ανάμεσα στα ανοιγμένα σκέλη μου, άνοιξε με τα χέρια του τα κωλομάγουλά μου κι έριξε μια πρώτη ματιά στην τρύπα του πρωκτού μου. Εκείνη την στιγμή, κι όχι όταν μου έβγαλε το μποξεράκι, αισθάνθηκα ότι ξεγυμνώθηκα πραγματικά μπροστά του, ότι του αποκάλυψα και την πιο απόκρυφη πτυχή του σώματός μου, κάτι που φυσικά αλήθευε, κι ότι άρα  παραδινόμουν μ’ένα τρόπο που του παραχωρούσε πάνω μου πρωτόγνωρα δικαιώματα ιδιοκτησίας, κάτι που με άναψε φοβερά, ένα αίσθημα ακριβώς αντίστροφο από αυτό που αισθανόμουν όταν μου παραδινόταν μια γυναίκα. «Χμ» είπε ο Βασίλης με ύφος γνώστη «η τρυπούλα σου είναι πολύ σφιχτή, αλλά γι’αυτό ακριβώς και τόσο λαχταριστή. Σου υπόσχομαι να σου την μεταμορφώσω σε ένα τέλειο μουνί πρώτης κλάσεως». Έσκυψε το κεφάλι του στην τρύπα μου και μου ανύψωσε λίγο ακόμη την λεκάνη. Χρειάστηκε να σηκώσω κάπως την μέση μου και να υψώσω τα πόδια μου στον αέρα, λυγισμένα,  με τα γόνατα να φτάνουν σχεδόν στο ύψος των αυτιών μου, προκειμένου να του παράσχω άνετη πρόσβαση στο μοναδικό σημείο του σώματός μου που δεν περίμενα ποτέ πως θα δείξω σε κανέναν. Ήμουν ευάλωτος όσο ποτέ, κι όμως, αφημένος στα χέρια του αισθανόμουν ασφαλής και προστατευμένος,  λες και παραδίδοντάς του την εξουσία πάνω στο πιο κρυφό μου σημείο  αντάλλαζα τον καταργημένο μου πια ανδρισμό με μια τρυφερή αφοσίωση στον ανώτερο ανδρισμό κάποιου άλλου που χωρούσε και τους δυό μας. Έβγαλε την γλώσσα του και έσυρε την άκρη της σε μερικές αναγνωριστικές κινήσεις γύρω από τον δακτύλιο της τρύπας μου χωρίς να αγγίξει ακόμη καθόλου την τρύπα καθ’εαυτήν. Η υγρή επιφάνειά της πάνω στην σάρκα μου με τράνταξε σύγκορμο. Ξαφνικά έδωσε στην καημένη την ανυποψίαστη τρυπούλα μου ένα τόσο πολύ ρουφηχτό φιλί, λες και ήταν στόμα, ένα φιλί παθιασμένο που με έκανε να τρέμω ολόκληρος και να πάλλομαι από κύματα ηδονής καθώς μέσα μου ευχόμουν  να είχα μια γλωσσίτσα εκεί πίσω για να μπορούσα να ανταποδώσω το φιλί αυτό όπως του άξιζε.. Η γλώσσα του βυθιζόταν μέσα στο κέντρο της άμαθης τρύπας μου που, σφιχτή καθώς ήταν, δεν μπορούσε να ανοίξει μόνο με την πίεση της γλώσσας αν και πολύ θα ήθελε να υποδεχθεί το υγρό αυτό κομμάτι της σάρκας του γκόμενού μου μέσα της. Κι έτσι όμως, δεν ήταν λίγη η ηδονή που ένιωθα: Ηδονή σαρκική καθώς η γλώσσα του Βασίλη επιχειρούσε βασανιστικά μάταια την εισβολή, την στιγμή που όλο το στόμα του κολλημένο σαν βεντούζα στο πιο απόκρυφο σημείο μου, με τα χείλη του να εφάπτονται της στεφάνης που διέγραφαν τα εξωτερικά όρια της τρύπας μου, ρουφούσε άπληστα, ακριβώς σαν να φιλούσε το στόμα και όχι τον κώλο ενός αγοριού. Ηδονή εγκεφαλ(λ)ική, καθώς ένιωθα ολότελα υποταγμένος (να τολμήσω να πω υποταγμένη;- δεν θα έλεγα ψέμματα) στην αχόρταγη ορμή του, η οποία εκδηλωνόταν τόσο βίαια και συνάμα τόσο τρυφερά, με μια ισορροπία τέτοια που με έκανε να μη ξέρω αν έπρεπε να νιώσω πουτάνα ή πριγκίπισσα, πόρνη ή ερωμένη, ξετσίπωτη σκύλα ή δειλή πρωτάρα. Όταν σήκωσε το κεφάλι του μετά από αυτήν την πρώτη του επαφή με την μουσκεμένη μου πια τρυπίδα είδα μια κλωστή από σάλιο να ενώνει την γλώσσα του με το πρωκτό μου· όσο σηκωνόταν το κεφάλι του τόσο η κλωστή μεγάλωνε μέχρι που στο τέλος εξαφανίστηκε. Τέτοια ήταν η κάψα μου ώστε για μια στιγμή είχα στ’ αλήθεια πιστέψει πως η αγορίστικη οπή, εκεί μέσα στην φωλιά των γλουτών μου, είχε μεταμορφωθεί και ανατομικά σε ένα τέλειο γυναικείο μουνάκι και πως τα σάλια τούτα δεν ήταν παρά τα κολπικά υγρά μου. Επαναλαμβάνω ότι ούτε τότε ούτε άλλοτε ποτέ οι κινήσεις μου και η συμπεριφορά μου εμφανίζουν ίχνη θηλυπρέπειας. Ίσως να εγκολπώθηκα τον ρόλο της γκόμενας σε τέτοιο βαθμό μόνο και μόνο γιατί προτιμούσα να φαντάζομαι τον εαυτό μου κορίτσι παρά πούστη. Ο Βασίλης μου έσκασε ένα ολόλαμπρο χαμόγελο που μου λίγωσε την καρδιά. Τον είχα πράγματι ερωτευτεί, δεν υπήρχε πια αμφιβολία. Έτσι όπως ο κώλος μου ήταν υπερυψωμένος και κοίταζε σχεδόν το ταβάνι, με τα πόδια μου λυγισμένα προς τα πίσω, ο γκόμενός μου ξανάσκυψε πάνω από την οπή μου και αφού μάζεψε στο στόμα του μια ποσότητα σάλιου την άφησε να πέσει. «Πέτυχα κέντρο ακριβώς!» μου είπε χαμογελώντας και μετά πρόσθεσε: «το φτύνω για να μη το ματιάσω!». Γελάσαμε. Ένιωσα το σάλιο του να κυλάει από την τρύπα προς τα κάτω, αλλά αμέσως ο Βασίλης το μάζεψε με το δάχτυλο και το ξανάβαλε στο κέντρο του πρωκτού. Ύστερα άρχισε να μου τρίβει με το δάχτυλο την τρύπα, πολύ μαλακά, χωρίς να κάνει καμιά διείσδυση. «Βασίλη, σ’αγαπώ» ψιθύρισα ξέπνοα ανάμεσα σε βογκητά. Αμέσως φωτίστηκε το προσωπάκι του. Κατάλαβα ότι ήθελε να ορμήξει και να με πνίξει στα φιλιά αλλά του είπα «σε παρακαλώ, αν μ’αγαπάς συνέχισε» κι έτσι εξακολούθησε να τρίβει απαλά με το δάχτυλο αυτό που εκείνη την νύχτα είχε κερδίσει με το σπαθί του. «Να ‘ξερες πόσο ευτυχισμένο με κάνεις» μου ψιθύρισε κι ύστερα, σαν για να μ’ευχαριστήσει, έσκυψε και άρχισε ν’απλώνει με την γλώσσα του το σάλιο που μόλις πριν λίγο είχε αποθέσει στην παρθένα μου τρυπίδα.. Η γλώσσα του γλιστρούσε με απίστευτη σβερτάδα στην ροδελίτσα μου, κύματα ηδονής με πλημμύριζαν, αισθήσεις πρωτόγνωρες. Βογκούσα. Τώρα γλώσσα και δάχτυλο συνεργάζονταν, η γλώσσα άφηνε τα σημάδια της υγρής της διαδρομής σ’εκείνο το κρυμμένο ανάμεσα στα μπούτια μου σημείο που τόσα χρόνια αγνοούσα τι ηδονή είναι δυνατόν να μου προσφέρει, και το δάχτυλο ακολουθούσε με απαλές μαλάξεις. Ήταν τόσο τρυφερό να βλέπω το κεφάλι του ανάμεσα στους ανοιγμένους μου γλουτούς που άπλωσα τα χέρια μου και  άρχισα να χαϊδεύω στοργικά το κεφάλι του καθώς εκείνος συνέχιζε την απολαυστική προεργασία του. Τα πόδια μου είχαν πιαστεί έτσι σηκωμένα, αλλά το πιάσιμο επισκιαζόταν από μια καύλα που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ. «Ροδοκοκκίνησε κάπως», μου λέει σε κάποια στιγμή ο Βασίλης. «Ο κώλος μου;» ρωτάω. «Χμ» μου κάνει, «έχει ήδη αρχίσει σιγά σιγά να μεταμορφώνεται σε μουνάκι, αλλά θέλει ακόμη λίγη προσπάθεια, νομίζω ότι ήρθε η ώρα για το δαχτυλάκι». Χωρίς άλλη κουβέντα τέντωσε προς την μεριά του κεφαλιού μου το μεσαίο του δάχτυλο. Φυσικά δεν χρειάστηκε να ρωτήσω γιατί. Το έγλειψα από πάνω ως κάτω φροντίζοντας να μείνει πάνω του ένα στρώμα σάλιου όσο το δυνατόν παχύτερο. «Είναι η πρώτη φορά που θα φας δαχτυλάκι;» με ρώτησε. «Φυσικά» του απάντησα. «Θα στο βάλω σιγά σιγά, όταν μπει το μισό θα σταματήσω να συνηθίσεις λίγο και μετά θα χώσω και το υπόλοιπο, εντάξει; Μη μασάς!». Πράγματα που είχα πει αρκετές φορές εγώ ο ίδιος σε διάφορες γκόμενες τα άκουγα τώρα να λέγονται σε εμένα!  Καύλωνα μόνο γι’αυτό! Θαύμαζα όμως και το αντριλίκι του Βασίλη, που έβλεπε τόση ώρα το πέος μου τεντωμένο και ντούρο σαν κοντάρι κι όμως δεν καταδέχτηκε ούτε ένα χάδι να του δώσει. Το μουνάκι μου ήθελε να απολαύσει, όχι τον πούτσο μου. Καμάρωσα μέσα μου που μου έλαχε τέτοιος γκόμενος. Θα ξενέρωνα άσχημα αν μου έκανε ή μου ζητούσε κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει ή να ζητήσει από μια φυσιολογική κοπέλα. Και ευτυχώς δεν με απογοήτευσε σε αυτό το θέμα ποτέ. Ακούμπησε με την ρώγα του δαχτύλου την οπή μου κι ύστερα άρχισε σιγά σιγά να βυθίζει μέσα στο απηυθυσμένο μου τις δυο πρώτες φάλλαγγες. Το σάλιο μου, ανακατεμένο με τα σάλια του Βασίλη που είχαν μουσκέψει την σούφρα μου, είχε κάνει πολύ καλά την δουλειά του. Μόνο στην αρχή ένιωσα ένα μικρό γρατσούνισμα, όταν η άκρη του δαχτύλου του εισέβαλε στον πρωκτό μου, ο οποίος και τελικά αποδείχτηκε εξαιρετικά φιλόξενος! Το μισό δάχτυλο γλίστρησε μέχρι την μέση πάνω σ’ένα παχύ λιπαντικό στρώμα σάλιου που ένιωθα να αλείφεται στα τοιχώματα του εντέρου μου. Τρία τέσσερα δευτερόλεπτα περίμενε το μωρό μου κι ύστερα έβαλε και το υπόλοιπο. Γλίστρησε κι αυτό όμορφα όμορφα μέχρι που μπήκε όλο. Ήταν μια περίεργη αίσθηση, περίεργη, αλλά ευχάριστη. Πολύ ευχάριστη μάλιστα. Λες κι εκεί κάτω, σ’ αυτό το σημείο του κορμιόυ μου, (μάλλον πάνω πρέπει να πω., αφού ήμουν σε στάση τέτοια που ο κώλος μου βρισκόταν πιο ψηλά από το κεφάλι μου) υπήρχε ένα κενό που το δάχτυλό του Βασίλη  ήρθε να γεμίσει πρσφέροντάς μου απλόχερα μια αίσθηση πληρότητας. Τώρα έτσι με τα πόδια μου να μουτζώνουν το ταβάνι και το δάχτυλο ενός μαντράχαλου να βουλώνει την τρύπα του κώλου μου πώς έπρεπε να αισθανθώ;  Σκρόφα, πουτάνα και τσούλα ενός αρχιγαμιά ή δεσποσύνη του ιππότη μου, τιμημένο έπαθλο ενός παλληκαριού που με κέρδισε μετά από κρυφά βάσανα εξ αιτίας του ανομολόγητου πόθου του για μένα; Αισθανόμουν και τα δύο. Και γούσταρα. Καύλωνα εφ΄ενός μεν γιατί είχα μέσα μου το δάχτυλό του, που ένωνε με την μάζα του το κενό ανάμεσα στα τοιχώματα του εντέρου μου, αφ’ετέρου δε επειδή ακριβώς εκείνο το δάχτυλο αποτελούσε την αδιάψευστη υλική έκφραση της εξουσίας του γκόμενού μου πάνω μου, μιας εξουσίας που όπως ήδη εξήγησα με γέμιζε με σιγουριά και ασφάλεια. Έβλεπα τον Βασίλη, αρρενωπό και αποφασιστικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση, γονατισμένο ανάμεσα στα λυγισμένα προς τα πάνω σκέλη μου, να παραβιάζει ό,τι πιο ιδιαίτερο και απόκρυφο και προσωπικό βρίσκεται πάνω στο σώμα ενός ανθρώπου, είτε αγοριού είτε κοριτσιού, κι ένιωθα να με κατακλύζει μια ιερή σχεδόν ευγνωμοσύνη για την επιμονή του να μπει σαν μύστης με δικαιώματα συγκυρίου στις τόσο αυστηρά συνδεδεμένες με την ατομικότητα περιοχές του σώματός μου. Ένιωθα μια ανακούφιση μοναδική, την ανακούφιση που χρωστά κανείς σε αυτόν στον οποίο εμπιστεύεται τα πιο προσωπικά του μυστικά. «Μωρό μου», μουρμούρισε ο Βασίλης με το δάχτυλό του πάντα ακίνητο μέσα μου, «θα ήθελα να μπορούσες να δεις τον εαυτό σου μέσα από τα δικά μου μάτια, να τον δεις έτσι ακριβώς όπως είναι τώρα, με τα τόσο ποθητά σου μπουτάκια ανοιγμένα  διάπλατα σε μια αγκαλιά γύρω μου, με το κορμάκι σου λυγισμένο για να με υποδεχθεί σαν κατακτητή, με την τρυπούλα σου σφιχτή αλλά και ροδοκοκκινισμένη από τις ειδικές περιποιήσεις μου». Θυμήθηκα τότε μεμιάς την εικόνα που είχα δει από το τζάμι της μπαλκονόπορτας, το γυμνό κορμί της Δήμητρας που είχε παραδοθεί στην λάγνα παραφορά του τωρινού μου γκόμενου. Και θυμήθηκα πόσο πολύ είχα επιθυμήσει εκείνο το γυμνό κορμί, πόσο μέσα μου φούντωνε η βασανιστική φλόγα του πόθου καθώς έσερνα πάνω στις εξαίσιες καμπύλες του τα πεινασμένα μου μάτια και τότε συνειδητοποίησα αμέσως ότι έτσι ακριβώς όπως είχα νιώσει εγώ  στην θέα του γυμνού κορμιού της Δήμητρας έτσι και τώρα θα έπρεπε λογικά να νιώθει και ο Βασίλης για το δικό μου σώμα που τόσο μου έλεγε ότι ποθούσε. Ομολογώ ότι το να νιώθεις ότι σε ποθεί κάποιος είναι όπως όλοι ξέρουμε εξαιρετικά όμορφο και καυλωτικό, το να νιώθεις όμως ότι σε ποθεί ο πρώην κάποιας που θέλεις να εκδικηθείς, όταν μάλιστα αυτός ο πρώην είναι ένας παίδαρος με δυο κιλά αρχίδια κι όταν αυτή η κάποια είναι η Δήμητρα ο θεόμουνος, την οποία έχεις υπερφαλαγγίσει προκαλώντας πολύ μεγαλύτερη καύλα και πόθο από ό,τι εκείνη στον γκόμενό της που την παράτησε για πάρτη σου, ε αυτό σαν απόλαυση που να πάρει μόνο με τον οργασμό μπορεί να συγκριθεί! Η αυτοπεποίθησή μου, πάντα πεσμένη όσον αφορούσε στην αρσενική μου φύση, βρισκόταν  στο ζενίθ της τώρα που από πλευράς σεξουαλικής (για σεξουαλική αυτοπεποίθηση μιλάμε έτσι κι αλλιώς) είχα μετατραπεί σε θηλυκό. Ξαφνικά ο Βασίλης άρχισε τις αργές παλινδρομήσεις του δαχτύλου του μέσα στον πρωκτό μου. Το δάχτυλό του χάιδευε τα εσωτερικά τοιχώματα του απηυθυσμένου μου και τα βογκητά μου μεγάλωσαν απότομα. «Σου αρέσει μωρό μου;» με ρώτησε τρυφερά και με το άλλο χέρι άρχισε να πασπατεύει από την μέσα μεριά το αριστερό μου μπούτι. «Με τρελαίνεις παίδαρέ μου» του απάντησα πνιχτά, «με έχεις κάνει τούρμπο! Αχ Βασίλη συνέχισέ το! Το κάνεις τόσο όμορφα και με μια άνεση που με ερεθίζει σε βαθμό αφάνταστο!». Και πράγματι, μου έβαζε κωλοδάχτυλο με απίστευτη δεξιοτεχνία αλλά και με τόση άνεση, λες και το έκανε αδιάφορα, μόνο με την δύναμη της πείρας, σαν ας πούμε να πατούσε τα πλήκτρα του τηλεοκοντρόλ!  Πέρσαν έτσι λίγα λεπτά χωρίς να ακούγεται τίποτε πέρα από τα βογκητά μου και μερικά φλαπ φλαπ όποτε ο Βασίλης πασπατεύοντας το εσωτερικό των ανοιγμένων και σηκωμένων μηρών μου τους έριχνε και καμιά μικρή φαπούλα. Αντί να κοιτάζει την τρύπα μου κοίταζε εμένα στο πρόσωπο χαμογελαστός κι όμως οι κινήσεις του ήταν μελετημένες ώστε να προσφέρουν το μέγιστο της ηδονής που μπορούσε να αποκομιστεί σε εκείνο το στάδιο. «Την καταβρήκες ε πουτανάκι;» μου είπε. Πάλι με άναψε…