Δεν είχα ξυπνήσει καλά καλά, όταν δέχτηκα τηλεφώνημα από τον φίλο μου τον Φάνη
«που είσαι μαρή, μας έχεις ξεχάσει τελείως πια»
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε χαθεί κι υπεύθυνος γι αυτό ήμουν εγώ, αφού λίγο η υποχρεώσεις της δουλειάς μου, λίγο η γενικότερη βαρεμάρα της εποχής, δεν βρισκόμουν πολύ πολύ με τους φίλους μου!
«άντε πάρε τον κώλο σου και έλα από το σπίτι! Ετοιμάζω να φάμε το μεσημέρι, οπότε μην κανονίσεις τίποτα»
Πρέπει να ομολογήσω ότι ο Φάνης ήταν και είναι από τους αγαπημένους μου φίλους! Με βοήθησε πολλές φορές να ξεπεράσω καταστάσεις στη ζωή μου, με το αυθόρμητο χιούμορ του, την εξυπνάδα και την διορατικότητα, που τον διακρίνουν.
Χωρίς πολύ σκέψη, αλλά και με διάθεση να δω μετά από καιρό τον Φάνη ξεκίνησα και πήγα στο σπίτι του.
Άνοιξε την πόρτα κι είδα στο πρόσωπο του να κάνει μια γκριμάτσα αποστροφής
«πως είσαι έτσι μαρή; Τι είναι αυτά που φοράς; Τι μαλλί είναι αυτό; Πωπωπω ένα χάλι μαύρο! Πέρνα μαρή μέσα μη σε δει κανείς και πάθει σεξοφοβία και μου κόψεις και μένα τα τυχερά!!!!»
πήγα στο σαλόνι και χύθηκα στην κυριολεξία στην πολυθρόνα
«καλέ; Δεν πάμε καλά!!! Εδώ ήρθες να πεθάνεις; Ααα εσύ θέλεις άμεσα επιδιόρθωση! Κάτσε να κάνω καφεδάκια κι έρχομαι»
κάτι φώναζε μέσα από την κουζίνα, ενώ ετοίμαζε τα καφεδάκια μας, αλλά δεν έδινα πολύ σημασία. Παρατηρούσα το δωμάτιο! Πάντα επιμελής και με συχνές ανακαινίσεις ανανέωνε τον χώρο του και όχι απαραίτητα ξοδεύοντας πολλά χρήματα. Ήθελε πάντα να ανανεώνεται ο ίδιος ο χώρος του και προπαντός οι γκόμενοι του! ααα η αλήθεια είναι ότι ο Φάνης είχε πάρα πολλές και καλές εμπειρίες με άντρες! Όχι ότι εγώ πήγαινα πίσω, αλλά δεν τολμούσα ποτέ να συγκριθώ μαζί του, ούτε αριθμητικά αλλά ούτε και ποιοτικά! Αν έβαζε κάποιον στον μάτι με τον έναν η άλλον τρόπο, έστω ένα τσιμπούκι το κέρδιζε!!!