Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός!

Όλοι μας λίγο πολύ, θέλουμε να βρίσκουμε τον καλύτερο σύντροφο σε ομορφιά και χαρακτήρα. Αν πρόκειται μάλιστα μόνο για σεξ «one stand night» τότε ο χαρακτήρας πάει περίπατο, αρκεί φυσικά να μην είναι απατεώνας και μας βλάψει με οποιοδήποτε τρόπο.

Γνώρισα τον Στέλιο στο γκέι μπαρ που συχνάζαμε, από την αρχή που τον είδα έπαθα την πλάκα μου! Αντικειμενικά είναι ο τύπος που κάθε γκέι θα ήθελε να πηδηχτεί μαζί του! Δεν ήξερες τι να πρώτο θαυμάσεις πάνω του, το πρόσωπο; Τα μαλλιά, Το σώμα; Τα ποδιά; Τον κώλο; Το φούσκωμα μπροστά, που άφηνε πολλές πονηρές υποσχέσεις; Ο τρόπος που λικνιζόταν στους ρυθμούς της μουσικής; Όλα πάνω του ήταν τέλεια!

Όταν τον πρωτό αντίκρισα, έπεσα πάνω στον κολλητό μου, παριστάνοντας ότι λιποθυμώ και καλά

-          εγώ: χάνομαι σβήνω…σώσε με…τον θέλω

-          Φάνης: καλέ; Σου σάλεψε;

-          Εγώ: δες το τεκνό εκεί και μετά συμπεραίνεις

-          Φάνης: που καλέ;

Με απώθησε και έψαχνε να βρει για ποιον έκανα σαν το τρελό. Βοήθησα τον κολλητό μου να εντοπίσει μέσα στο πλήθος το τεκνό

-          Φάνης: καλέ ποιον λες; τον Στέλιο;

-          Εγώ: ξέρεις το θεότεκνο; Και δεν με έχεις γνωρίσει ακόμα; Το πήρες; Πως δεν τον έχω δει ποτέ εδώ; Από πού τον ξέρεις; Που μένει;

-          Φάνης: καλέ φέρτε τα ηρεμιστικά, τα ‘παιξε η τζασλή!

-          Εγώ: ασ’τα αυτά και λέγε γρήγορα από πού τον ξέρεις; Για να μην έχεις λυσσάξει εσύ, τον έχεις πάρει…λέγε μωρή με λεπτομέρειες να μην σε σουρομαδήσω επί τόπου!

-          Φάνης: σκάσε καλέ, φίλος του Γιώργου είναι

 Ο Γιώργος εκείνη την εποχή ήταν η νέα καψούρα του Φάνη κι έτσι εξηγείται η δήθεν αδιαφορία για το τεκνό. Γνώρισε λοιπόν τον Στέλιο στο σπίτι του γκόμενου του.

-          εγώ: παίζει με κάποιον γενικά η παίζει με όλους αυτήν την εποχή;

-          Φάνης: από τα λίγα που γνωρίζω, όχι δεν παίζει κάτι σοβαρό

-          Εγώ: ε τότε τι περιμένεις; Πάμε να με συστήσεις

Μ’ έπιασε από το χέρι και με τραβούσε στην κυριολεξία προς τον Στέλιο. Σταθήκαμε δίπλα του

-          Φάνης: γεια σου γλυκέ μου!

-          Στέλιος: γεια σου μωρό!

-          Φάνης: καλέ τόση ώρα σε βλέπω μόνο, να χτυπιέσαι και είπα να σου γνωρίσω την κολλητή μου! και που ξέρεις, ίσως συγγενέψουμε

-          Στέλιος: χαχα ποτέ δεν ξέρεις!

Γύρισε προς τα μένα ο Φάνης και με έσπρωξε ελαφρά πάνω στον Στέλιο κι έφυγε χορεύοντας  φωνάζοντας «τα λέμε μετά γλυκές μου»

Μύριζε υπέροχα! Τα μπράτσα του πέτρα, δηλαδή τι πέτρα, μιλάμε για μαρμάρινο ζωντανό άγαλμα! Με περνούσε τουλάχιστον ένα κεφάλι και σε σωματότυπό ο διπλάσιος!

-          Στέλιος: λοιπόν, εγώ είμαι ο Στέλιος

-          εγώ: κι εγώ είμαι θαυμαστής σου

-          Στέλιος: ααα πρώτη φορά μου δηλώνει κάποιος θαυμαστής από κοντά

-          Εγώ: είσαι λιγάκι μετριόφρων η μου φαίνεται;

-          Στέλιος: όχι σοβαρά μιλάω! Στο facebook έχω πολλούς και πολλές που με θαυμάζουν

-          Εγώ: και πώς να μην έχεις! Πάντως χαίρομαι που σε θαυμάζω από κοντά και όχι μέσα από το facebook!

-          Στέλιος: κι εγώ χαίρομαι

Συζητούσαμε πολύ ώρα και είχαμε απομονωθεί σε μια άκρη. Δεν αργήσαμε να αποκτήσουμε οικειότητα μεταξύ μας. Πέρα από του να του λέω το πόσο ωραίο σώμα έχει, πήρα το θάρρος να ακουμπάω και τα σημεία που αναφερόμουν, αλλά κι αυτός με ενθάρρυνε να το κάνω, είτε για τα μπράτσα του, είτε το στήθος, τον λαιμό, τα πόδια…με προέτρεπε να τα χαϊδέψω.

-          Στέλιος: θέλεις να πάμε σπίτι μου, να είμαστε πιο άνετα, αλλά να με θαυμάσεις με την ησυχία σου;

-          Εγώ: απορώ που με ρωτάς κιόλας! Εννοείται και φύγαμε

Το σπίτι του δεν ήταν μακριά από το μπαρ, φτάσαμε σ’ ένα δεκάλεπτο με τα πόδια. Αν και μένει μόνος, όλα μέσα στο σπίτι ήταν τακτοποιημένα και η καθαριότητα ξεχώριζε κι ο χώρος ήταν αρωματισμένος διακριτικά. Τα έπιπλα λιτά μοντέρνας γραμμής, με το ασπρόμαυρο χρώμα να κυριαρχεί με ελάχιστες πινελιές κόκκινου. Η αλήθεια είναι ότι σπίτια σαν αυτό, που κατοικούν εργένηδες, δύσκολα συναντάς!

Ο Στέλιος στο μεταξύ έβαλε απαλή μουσική να παίζει κι είχε ήδη σερβίρει τα ποτά μας. Η συζήτηση μας περιστρεφόταν γύρω από τις δραστηριότητες του, είχε φέρει και μερικά άλμπουμ με φωτογραφίες και μου έδειχνε κάποιες από αυτές, όπως καγιάκ σε κάποιο ποταμό, ορειβασίες κτλ. εκτός από φωτογραφίες έβαλε και dvd για κάποιες δραστηριότητες του.

Γενικά ο Στέλιος ήταν πολύ δραστήριο άτομο, αυτό με την γενική εικόνα που πήρα κι από τον χώρο που ζει, με έκανε να τον δω κάπως διαφορετικά από ότι είχα βάλει στο μυαλό μου πριν στο μπαρ! Είχα σκεφτεί ακόμα και την σχέση μαζί του, κάτι το οποίο λογικά δεν ήταν δύσκολο. Οι δικές μου δραστηριότητες εξαντλούνταν στο χορό και το γυμναστήριο το οποίο πρέπει να ομολογήσω ότι αν δεν είχα κολλητό τον Φάνη, θα είχα διακόψει από τις πρώτες μέρες.

Είχα χαθεί μέσα στις σκέψεις μου

-          Στέλιος: σκεπτικό σε βλέπω, μήπως δεν περνάς καλά; Βαρέθηκες;

-          Εγώ: όχι τι λες τώρα! να σκεφτόμουν πόσο δραστήριο άτομο είσαι. Όταν σε είδα στο μπαρ, σκεφτόμουν ότι πρέπει να περνάς ολόκληρη μέρα στο γυμναστήριο, για να κάνεις το τέλειο σώμα…

Με διέκοψε

-          Στέλιος: το οποίο φαντάζομαι ότι θα ήθελες να θαυμάσεις και ζωντανά η κάνω λάθος;

-          Εγώ: αυτό κι αν εννοείται!

-          Στέλιος: και τι άλλο εννοείται;

-          Εγώ: να θαυμάσω, να αγγίξω, να γευτώ…

-          Στέλιος: α.α.α. βιάζεσαι μωρό μου…όλα έχουν μια σειρά!

Σηκώθηκε και χαμήλωσε τα φώτα

-          Στέλιος: χαλάρωσε στην πολυθρόνα σου και θαύμασε

Πήγε μερικά βήματα πίσω και άρχισε να λικνίζεται σε αργούς ρυθμούς, χαϊδεύοντας το σώμα του. Πήρα το ποτό στα χέρια μου κι βυθίστηκα στην πολυθρόνα και απολάμβανα το τεκνό, που για χάρη μου επιδείκνυε το σώμα του, ένιωθα τυχερός που είχα αυτό το προνόμιο, αναλογιζόμενος ότι πολλοί θα ήθελαν να ήταν στην θέση μου.

Ο Στέλιος έκανα τα πάντα βασανιστικά αργά, είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου, δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει για να βγάλει το εφαρμοστό μπλουζάκι από πάνω, το οποίο πολλές φορές σήκωνε τόσο ώστε να φανούν οι γραμμώσεις της κοιλιάς του, είτε περνώντας το πάνω από το κεφάλι, τρίβοντας με τα χέρια του το στήθος και του κοιλιακούς του…

Επιτέλους τα είχε βγάλει όλα, εκτός από ένα μικρό μποξεράκι πράσινου χρώματος! Η θεά ήταν καταπληκτική! Είχα ανάψει ολόκληρος, ήθελα να βρεθώ κοντά του! Άφησα το ποτό και έκανα την κίνηση να σηκωθώ

-          Στέλιος: α.α.α

Τέντωσε το χέρι του και με το δάκτυλο του κουνώντας το δεξιά κι αριστερά μου έλεγε όχι. Ξανά κάθισα.

Για μερικά δευτερόλεπτα, βγήκε από το σαλόνι και επιστρέφοντας  κρατούσε ένα μπουκάλι body oil, με το οποίο άρχισε να πασαλείβεται ολόκληρος. Όταν πλέον είχε τελειώσει με το άλειμμα, άρχισε να κάνει κινήσεις, επιδεικνύοντας κάθε φορά και διαφορετικό μέρος του σώματος του, κάτι ας πούμε σαν διαγωνισμό bodybuilding.

Είχα καρακαυλώσει, πραγματικά απορούσα με τον εαυτό μου που ακόμα και παρά την υπόδειξη του Στέλιου, ακόμα καθόμουν και κοιτούσα το τεκνό να μου επιδεικνύει τα κάλλη του!

Αυτά που με καύλωναν περισσότερο, ήταν τα μπράτσα του, όταν σήκωνε τα χέρια μαζί και σφίγγοντας της παλάμες σε γροθιές της έφερνε κοντά στο κεφάλι του και στην συνέχεια γύριζε και έδειχνε την πλάτη με τα «φτερά» να ξεχωρίζουν.

Κόντεψε να μου κοπεί η ανάσα, όταν τον είδα και πάλι με το δάχτυλο να με καλεί κοντά του. Τα χέρια μου έτρεμαν, με το ζόρι άφησα το ποτό στο τραπεζάκι χωρίς να το χύσω, σηκώθηκα και πηγαίνοντας προς αυτός, έκανα την κίνηση να βγάλω το πουκαμισάκι που φορούσα

-          Στέλιος: α.α.α

Για μια ακόμα φορά, με σταμάτησε. Έφτασα κοντά του και περίμενα να μου πει τι ήθελε να κάνω, πέρασε από το μυαλό μου ότι γούσταρε να είναι μάστερ στο σεξ. Έκανε με τα χέρια του έναν μεγάλο κύκλο και κατεβάζοντας τα έσφιξε κάτω, επιδεικνύοντας μου αυτή την φορά τους κοιλιακούς του

-          Στέλιος: βάρα μου γροθιά στο στομάχι

-          εγώ: παρακαλώ;

-          Στέλιος: βάρα μου γροθιά στο στομάχι, όσο πιο δυνατή μπορείς

-          Εγώ: γιατί;

-          Στέλιος: μη φοβάσαι, απλά βάρα

Παρόλο που δεν κατάλαβα σε τι αποσκοπεί, να το βαρέσω μπουνιά, το έκανα αλλά με πολύ δισταγμό και αρκετά σιγανά

-          Στέλιος: τι είναι αυτό; Βάρα με όλη σου την δύναμη

Ετοιμάστηκα λοιπόν και βάρεσα με όση δύναμη μπορούσα! Αυτό που κατάφερα ήταν να πονέσει το χέρι μου, το οποίο μάζεψα αμέσως και το έφερα στο στόμα μου, με ζωγραφισμένο στο πρόσωπο τον πόνο που ένιωθα

-          Στέλιος: δεν βαράς δυνατά μωρό μου

-          εγώ: αυτό είναι το καλύτερο μου, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να σου ρίξω μπουνιά;

Αντί να πει οτιδήποτε, με άρπαξε και το πώς βρέθηκα γύρω από τον λαιμό του σαν κασκόλ ένα πράμα, ούτε που το κατάλαβα! Με πήγε στην κρεβατοκάμαρα και με πέταξε πάνω στο κρεβάτι. Παρά την ζάλη, από το ταρακούνημα, κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα που περίμενα! Παρατήρησα ότι ο πούτσος τους ήταν πρησμένος στα πλάγια από το μποξεράκι. Κοιτούσα αλλά δεν έκανα καμία κίνηση, περιμένοντας να με οδηγήσει όπως αυτός θέλει.

-          Στέλιος: βγάλε τα ρούχα σου μωρό μου

Δεν απάντησα, αλλά αστραπιαία πέταξα από πάνω τα πάντα. Έμεινα γυμνός στα γόνατα πάνω στο κρεβάτι, ενώ ο Στέλιος με περιεργαζόταν. Αυτό κράτησε λίγη ώρα, κάνοντας με να νιώθω κάπως μειωτικά, γιατί ναι μεν έχω καλό σώμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να συγκριθώ με τον Στέλιο!

-          Στέλιος: ξάπλωσε

Το έκανα αμέσως, ενώ αυτός ξανά άρχισε να μου επιδεικνύει σε διάφορες στάσεις το σώμα το, μέχρι που κατέβασε και το μποξεράκι του… τι ψωλάρα!!! Ήμουν έτοιμος με ένα άλμα να βρεθώ μπροστά του, αλλά περίμενα να μου δώσει το οκ. Άρχισε να παίζει με τον πούτσο του, πότε με το ένα χέρι, ενώ το άλλο το είχε στο κεφάλι και έγλυφε το μπράτσο του και πότε με το άλλο και πάλι γλύφοντας το μπράτσο! Μπορεί να μην το έδειχνα, αλλά μέσα μου είχα λυσσάξει!!! Ήθελα αυτό το παπάρι στο στόμα!

-          Στέλιος: μήπως τώρα θέλεις να μου ρίξεις μια καλή γροθιά;

-          Εγώ: δεν νομίζω…αυτό που θέλω είναι…

-          Στέλιος: α.α.α πάλι βιάζεσαι!

Με τράβηξε από τα πόδια κοντά του, με σήκωσε στον αέρα και με ξανά έριξε στο κρεβάτι! Πριν προλάβω να πω η να σκεφτώ κάτι, επαναλήφθηκε το ίδιο!

-          Στέλιος: μήπως τώρα θέλεις να δοκιμάσεις να μου ρίξεις μπουνιά;

-          Εγώ: λέω να προσπαθήσω άλλη μια φορά

Προσπαθούσα να καταλάβω τι ακριβώς κάναμε όλη την ώρα! Παρέμενα καυλωμένος μ’ όλο το θέαμα του τεκνού. Πήρε θέση ο Στέλιος κι εγώ έριξα την μπούνια, παίρνοντας και φορά μάλιστα, αλλά η κατάληξη ήταν η ίδια.

-          Στέλιος: δεν μπορείς, άδικα προσπαθούμε

-          εγώ: μα τι προσπαθούμε να κάνουμε;

-          Στέλιος: να με πονέσεις

-          Εγώ: δεν μπορώ, αυτό το αποδείξαμε, τώρα τι κάνουμε;

-          Στέλιος: μπορείς να με αγγίξεις παντού, εκτός από το καυλί μου

Θυμήθηκα τους πρωτόπλαστους, που ενώ μπορούσαν να γευτούν τα πάντα, τους απαγορεύτηκε  να γευτούν το καρπό της γνώσης κι όταν παράκουσαν την εντολή, εκδιώχτηκαν από τον παράδεισο!!! Δεν είχα σκοπό να παραβώ την εντολή του τεκνού «…εκτός από το καυλί μου», όσο κι αν καιγόμουν να τον χουφτώσω. Έβαλε τα χέρια του πίσω στο κεφάλι και περίμενε τα αγγίγματα μου.

Άρχισα να τον χαϊδεύω παντού, ξεκίνησα από τους κοιλιακούς του, ανέβηκα στο στήθος, χάιδεψα τα μπράτσα…αχ αυτά τα μπράτσα! Πήγα από πίσω, χάιδεψα όλους τους μυς της πλάτης, χούφτωσα τα σφιχτά κωλομέρια του και κατέβηκα μέχρι τους αστραγάλους. Έβλεπα τον Στέλιος όσο τον χάιδευα, να γλύφει τα μπράτσα του, κάτι που ήθελα να κάνω κι εγώ, αλλά έπρεπε λογικά να μου το επιτρέψει πρώτα.

Ο πούτσος του πλέον ήταν πέτρα, αυτό έδειχνε ότι είχε καυλώσει για τα καλά και όπου να’ναι θα τον είχα δικό μου. Ξανά ήρθα μπροστά και του χάιδευα το στήθος και τους κοιλιακούς, όταν για μια ακόμα φορά με άρπαξε και με πέταξε στο κρεβάτι. Αυτή την φορά ήρθε κι αυτός. Άρχισε να μου χαϊδεύει σε όλο το σώμα, δεν αντέδρασα καθόλου, έκλεισα τα μάτια και απολάμβανα τα χάδια του. Με μια κίνηση με γύρισε μπρούμυτα! Μάλλον δεν άντεχε, σκέφτηκα, και ήθελε να με πηδήξει κατευθείαν! Αλλά ο Στέλιος εξακολούθησε να μου χαϊδεύει το σώμα, επιμένοντας περισσότερο στον κώλο μου. Σε κάθε του κίνηση, νόμιζα ότι ήρθε η στιγμή που περίμενα, ειδικά όταν μου άνοιξε τα ποδιά, αλλά μάταια περίμενα. Με ξανά γύρισε ανάσκελα, με έπιασε από τα χέρια και σήκωσε το σώμα μου κοντά στο δικό του, ψιθυρίζοντας μου στο αυτό ότι μπορώ να φιλήσω το σώμα του παντού εκτός πάλι από το καυλί του.

Μπορούσα επιτέλους να γλύψω αυτό το κορμί! Να γλύψω αυτά τα μπράτσα, το στήθος, τους κοιλιακούς… μόνο που αυτό δεν κράτησε πολύ με έσπρωξε να ξαπλώσω και μου άνοιξε τα πόδια και στάθηκε εκεί στα γόνατα ανάμεσα τους. Άρχισε να παίζει με τον πούτσο του και με κοιτούσε κατευθείαν στα μάτια

-          Στέλιος: παίξε με τον πούτσο σου μωρό μου

Ήμουν τόσο καυλωμένος που δεν μπορούσα να ελέγξω τίποτα, δεν άντεξα ούτε ένα λεπτό κι άρχισα να πετάω τα χύσια στο σώμα μου, κάποια από αυτά με πήραν  στο πρόσωπο, το λαιμό αλλά τα περισσότερα έκαναν μια γραμμή από τον αφαλό μέχρι το στήθος μου.

Ούτε κι ο Στέλιος άργησε να χύσει, με το ένα χέρι στο κεφάλι και με τον άλλο να τον παίζει, άρχισε να με χύνει πάνω στο σώμα μου! Τίναξε και την τελευταία σταγόνα πάνω μου κι άρχισε να χαϊδεύεται, χωρίς όμως να πάρει την ματιά του από μένα…

Αυτό κράτησε τουλάχιστον δέκα λεπτά και μετά ο Στέλιος σηκώθηκε και με πήγε στο μπάνιο, εκεί κάναμε μαζί ντουζ, τον έτριψα με το σφουγγάρι όλο το σώμα κι αυτός το δικό μου.

Ήμασταν αμίλητοι μέσα στο μπάνιο, εγώ προσπαθούσα να καταλάβω, αν η φάση έχει τελειώσει η αν τώρα αρχίζει. Δεν τολμούσα να ρωτήσω, γιατί στην ουσία είχα καταλάβει ότι η βραδιά με το τεκνό έφτασε στο τέλος.

Περπατούσα στο δρόμο προς το μπαρ, σκεπτόμενος την φάση. Σε ποιον να το πω και να με πιστέψει! Βρήκα τον Φάνη στο μπαρ να χορεύει μόνος του στην πίστα, μόλις με είδε έτρεξε με άρπαξε και με τράβηξε να χορέψουμε. Χόρευα μαζί του, αλλά κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά, οπότε με οδήγησε στο μπαρ, μας παρήγγειλε ποτά κι άρχισε η ανάκριση

-          Φάνης: τι δεν πήγε καλά με το λατσό;

Του εξιστόρησα τα πάντα με λεπτομέρειες. Κάθε τόσο έλεγε «και τώρα σε πήδηξε;» αλλά έπεφτε έξω κάθε φορά, όπως κι εγώ εκείνες τις στιγμές.

-          Φάνης: καλέ; θα τραβήξω τα βουτρά μου!!! που έπεσες ρε φίλη!

-          Εγώ: μα τι να πω; Να μην του έκανα κλικ;

-          Φάνης: Σώπα καλέ που δεν του έκανες κλικ το τζασλό…σε ψώνιο έπεσες!!!

-          Εγώ: ψέματα να πεις ρε φίλη; Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο! Ούτε το καυλί του δεν μου άφησε να πιάσω

-          Φάνης: μωρό εσύ χρειάζεσαι έναν άντρακλα απόψε, καποιον που καιγεται για σενα

-          Εγώ: έτσι νόμιζα και για τον Στέλιο, ο άντρακλας που θα με σκίσει αλλα…

-          Φάνης: βγάλε καλέ το κινητό και διάβασε μου ονόματα, που έχεις να βρεθείς καιρό, αλλά δεν σου έκανε κέφι να βρεθείς μαζί τους.

Διαβάσαμε ονόματα και φτάσαμε σε ένα, που και καιρό πολύ είχα να τον δω, αλλά ήταν από τα άτομα που είχαμε βρεθεί μόνο μια φορά και η αλήθεια ήταν, ότι παρόλο που μου έστελνε μηνύματα η με καλούσε στο τηλέφωνο, έβρισκα πάντα μια δικαιολογία για να μην πάω. Δεν είχε να κάνει με το σεξ, απλά εκείνη την συγκεκριμένη εποχή οι επιλογές ήταν πολλές και κάποιους τους απέφευγα.

-          Φάνης: αυτός σου χρειάζεται! Στειλ’του ένα πολύ πρόστυχο μήνυμα

-          Εγώ: μα είναι αργά

-          Φάνης: ε και; Δεν θα θέλει; Τον έφτυσες τότε και τώρα ουσιαστικά θα τον κάνεις θεό!

-          Εγώ: κι αν νομίζει ότι ξέμεινα κι από ανάγκη τον κάλεσα

-          Φάνης: μα με το μήνυμα θα τον ξεχωρίσεις από τους άλλους γαμιάδες

-          Εγώ: άντε καλά, τι να γράψω;

-          Φάνης: γράφε «είμαι παρέα με κάτι χαζογαμιάδες, αλλά απόψε χρειάζομαι έναν πραγματικό γαμιά, να με κάνει να νιώσω πουτάνα. Σκέφτηκα εσένα, έκανα σωστά;»

-          Εγώ: πάει με ξεφτίλισες μωρή

-          Φάνης: γλυκό μου μωρό, αυτός πρέπει να το κάνει χαχα

Δεν πρόλαβα να αφήσω το κινητό στο μπαρ, όταν μου ήρθε η απάντηση «που είσαι ρε πουτανάκι; Θέλεις να περάσω να σε πάρω;»

-          Φάνης: καλέ με την πουτσ… κινητό στο χέρι ήταν το παλικάρι;

-          Εγώ: χαχαχα με την πούτσα, σωστά το’πες. Και τώρα; του λέω να έρθει η πάω εγώ;

-          Φάνης: καλέ εννοείται ότι θα έρθει να σε πάρει από εδώ, αλλά θα τον περιμένεις έξω, για να του κάνεις πρόλογο ότι μέσα σου την έπεφταν τουλάχιστον 3-4 γαμιάδες αλλά εσύ είχες αυτόν στο μυαλό και ξέρεις τώρα τι άλλες πουτανίτσες θα πεις. Γράφε τώρα «μην αργήσεις, καίγομαι να με σκίσεις…είμαι εκεί…»

-          Εγώ: είσαι θεά!!!

-          Φάνης: όχι αγάπη μου, να μου λες ότι δεν κάνεις κλικ στο κάθε ψώνιο…ο άλλος αν και  πάει τρεις τα ξημερώματα, τρέχει να σε πηδήξει κι άλλος σε είχε στα ποδιά του και μαλακιζόταν η ψωνάρα!

Έξω με ακολούθησε κι ο Φάνης για να περιμένει μαζί μου. Ο Τάσος δεν άργησε να έρθει. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα στο αυτοκίνητο με τον Φάνη να μου κάνει νόημα να κατεβάσω το παράθυρο.

-          Φάνης: καλέ τόσο βαρβατίλα γαμιάς είσαι, που δεν καθόταν στα παλικάρια μέσα;

-          Τάσος: θέλεις να έρθεις μαζί μας μήπως, θα περάσουμε καλά!

-          Φάνης: με αυτά που μου λέει η φίλη μου τόση ώρα, σίγουρα θέλω, αλλά δεν μπορώ να αφήσω τα αντράκια μου μέσα!

-          Τάσος: οπότε θέλεις τότε, εγώ εδώ είμαι!

-          Φάνης: αχ φιλενάδα σε ζηλεύω με τέτοιο γαμιά… θα περάσεις τέλεια…περιμένω νέα σου αύριο…φιλάκια μωρά μου!

Αποζημιώθηκα, για την υπόλοιπο της βραδιάς με τον Τάσο κι απορώ μάλιστα, γιατί είχα επιλέξει να αποφεύγω αυτόν τον άντρακλα γαμιά!

Όσο αφορά τον Στέλιος, είναι αυτό που λέμε, να μην σου τύχη!!!